خودبزرگ بين نباشيد

- خودبزرگ بين نباشيد
نقطه مقابل بزرگ بيني طرف مقابل، خود بزرگ بيني است. اطمينان و اعتماد بيش از حد به خود، بين نامزدها فاصله مي اندازد و نمي گذارد احساسات يكديگر را درك كنيم. از طرفي گاهي وقتي دچار خودبزرگ بيني مي شويم، نمي توانيم يا بهتر بگوييم، عمدا نمي خواهيم احساساتمان را به طرف مقابل نشان بدهيم و همين «فاصله» به تدريج باعث دوري و سپس جدايي مي شود. اين قضيه هم مي تواند به دليل همان باورهاي غلط فرهنگي باشد «ناز كردن باعث عزيز شدن مي شود». در واقع اينگونه نيست. لااقل در قرن بيست و يكم ديگر اينگونه نيست! خودبزرگبين حتي اگر به قصد ناز كردن باشد، باعث مي شود كه فضايي فراهم شود كه همه چيز حول خودمحوري شما مي چرخد. اينگونه ديگر نه فرصت شناخت عميق پيش مي آيدو نه رابطه عاطفي سالم شكل مي گيرد.

- دروغ نگوييد
دروغ گفتن و تظاهر كردن بي فايده است، چون طرف مقابل به راحتي احساس ما را مي فهمد. بنابراين «صداقت» اولين و مهمترين نكته براي شروع يك زندگي مشترك و سالم و موفق است. حتي اگر صداقت ما باعث قطع پيوندمان در همان دوران نامزدي شود نبايد بترسيم؛ چون مطمئنا رابطه معيوب بوده و دير يا زود اين رشته پاره مي شده است. هر چه فضا بازتر باشد و ما بتوانيم خود واقعيمان را به نامزدمان نشان دهيم، در زندگي آينده راحت تر خواهيم بود. اين خود واقعي هم نقاط منفي و هم مثبت شخصيت ما را دربر مي گيرد.

- رازهاي شخصي تان را افشا نكنيد
البته دروغ نگفتن به اين معني نيست كه لازم است ما ريز و درشت زندگي مان را براي نامزدمان بگوييم. بسياري از رازها هستند كه فقط ما يك طرف آنها هستيم و آشكار كردنش براي همسرمان تبعاتي براي نفر سوم دارد، ضمن اينكه خيلي از رازها را آشكار كردن فقط باعث سوء تفاهم مي شود و رابطه را بيشتر به هم مي ريزد. سوالي كه بسياري از نامزدها از روانشناسان خانواده مي پرسند اين است كه آيا ما بايد در مورد روابط قبلي خودمان همه چيز را به نامزدمان بگوييم. جواب روانشناسان يك نه با شرط و شروط است. آنها مي گويند كه لازم نيست از تمام جزييات رابطه قبلي شما خبردار شود. اگر او سوالي پرسيد مي توانيد بگوييد كه كساني بوده اند اما مهم اين است كه الان تو در زندگي من هستي و من به تو متعهدم. در واقع ما در زندگي گذشته تعهدي به هم نداشته ايم كه حالا بخواهيم رابطه هامان را براي هم رو كنيم.

- مقايسه نكنيد
خيلي از ما عادت كرده ايم زندگي و روابط شخصي مان را را رابطه و زندگي ديگران مقايسه كنيم و به دنبال اين مقايسه هم يا از طرف مقابل توقع هاي خاصي داشته باشيم يا انتقام ناكامي هاي قبليمان را از نامزدمان بگيريم! مقايسه كردن را فراموش كنيم و به خاطر بسپاريم كه رابطه هر كدام از ما منحصر به فرد است و مثل خود ما و رفتارهاي ويژه خود ما هستند. متاسفانه مقايسه كردن ها مخصوص در خانم ها مي تواند از همان اول تخم كينه را در دل طرف مقابل بكارد.
به عنوان مثال كسي كه از نامزد شاغلش مي خواهد كه وقت بيشتري برايش بگذارد به اين دليل كه فلان كس وقت بيشتري براي نامزدش مي گذارد. اين مقايسه ها معمولا بدون در نظر گرفتن سن، وضعيت شغلي، وضعيت مالي، وضعيت تحصيلي و وضعيت فرهنگي طرف مقابل صورت مي گيرد.
ضمن اينكه مقايسه كردن هاي اين شكلي باعث مي شود كه نامزد شما – كه او هم در حال بررسي شماست – به اين نتيجه برسد كه با آدم بي انصافي نامزد كرده است و همين مقدمه جدايي را فراهم آورد. در نهايت اينكه اين مقايسه ها ممكن است بتواند در دوران نامزدي رفتار نامزدتان را موقتا عوض كند و او به خاطر شما دست به كارهايي بزند اما ناخواسته بودن اين كارها هم طعم تلخي را در ذهن او به جا خواهد گذاشت و هم كمكي به هدف نامزدي يعني شناخت بيشتر نمي كند.