بدترين اشتباهات دوران نامزدي

بخشي از اشتباهاتي  كه در اين دوران اتفاق مي افتد و گاهي تا آخر عمر گريبانگير دو طرف مي شود، به خاطر همين هيجان زدگي هاست. بخش ديگر اين اشتباهات فرهنگي است.بلاتكليف بودن يا اختلاف نظر فرهنگي دو خانواده در مورد دوران نامزدي بخشي از اين عوامل فرهنگي را تشكيل مي دهد. شايد شما در مقابل اشتباه بودن بعضي از اين موارد جبهه داشته باشيد، فقط با اين پيش زمينه اين مطلب را بخوانيد كه هر كدام از اين اشتباه ها بعدها منجر به يك مشكل جدي در رابطه همسران شده كه حالا در اين ليست قرار گرفته است.

- خانواده ها محدوديت نگذاريد!
حالا درست است كه اين مجله مال جوان هاست اما اين قسمت را مي توانيد راست بگذاريد جلوي پدر و مادرهايي كه نامزدها را بيش از حد محدود مي كنند؛ جوري كه دو طرف حتي براي يك حرف زدن ساده خصوصي هم فرصت نداشته باشند.
محدوديت بيش از حد ايجاد كردن خانواده ها در دوران نامزدي باعث مي شود كه دو طرف نتوانند نسبت به يكديگر شناخت كافي پيدا كنند.ضمن اينكه احترام به بلوغ فكري جوان ها ايجاب مي كند خانواده ها در اين مورد كمي بازتر عمل كنند. البته دخالت خانواده ها در اين مرحله اشتباه ترين اتفاقي است كه مي تواند بيفتد.

- رابطه جنسي نداشته باشيد
مهمترين حريم و مرز دوران نامزدي رابطه جنسي است. تجربه نكردن رابطه جنسي به اين دليل توصيه مي شود كه در صورتي كه افراد احساس كردند مناسب يكديگر نيستند و لازم شد از هم جدا شوند، اين جدايي به راحتي انجام شود.در صورت برقراري رابطه جنسي هم پسر بيشتر احساس تعهد مي كند و هم دختر ناتواني بيشتري براي جدايي احساس مي كند. اين در فرهنگ كشور ما بسيار مهم است. ضمن اينكه تفاوت هاي جنسيتي هم در اين مورد مهم هستند.
معمولا پسرها دوست دارند كه هر چه سريعتر رابطه جنسي با نامزدشان را تجربه كنند. براي آنها رابطه جنسي بيشتر فيزيولوژيك است تا عاطفي اما دخترها به محض اينكه با كسي رابطه جنسي برقرار كردند، به او از لحاظ عاطفي هم وابسته مي شوند. در واقع در رابطه جنسي دخترها رگه هاي عاطفي بسيار پررنگ هستند. همين تفاوت هم باعث مي شود كه جدايي بعد از رابطه جنسي براي دخترها بسيار سخت تر باشد.

- رابطه نامزدي را جار نزنيد
يادتان باشد كه هر چه رابطه نامزدي پنهان تر باشد و افراد كمتري از اقوام و آشنايان شما يا همسرتان از آن خبر داشته باشند، راحت تر مي توان از يكديگر جدا شد. هر چه اين رابطه بيشتر در چشم باشد، شما تعهد ناخواسته بيشتري به ادامه دادن آن داريد؛ مخصوصا در فرهنگ ما «من اجتماعي» پررنگ تر از «من فردي» است.

اين تعهد ناخواسته و پيچيده را همه شما احتمالا در موارد ديگري مثل انتخاب شغل، انتخاب رشته دانشگاهي يا هر تصميم مهم ديگر زندگي كه ديگران زود از آن خبر شده اند احساس كرده ايد. در مهمترين تصميم زندگي يعني ازدواج، شما هر چه بيشتر رابطه را داد بزنيد، بيشتر در آن گير مي كنيد.

- رفت و آمد زياد از حد نداشته باشيد
يادتان باشد كه رفت و آمدها در دوران نامزدي بايد منظم و قانومند باشند. به هر حال شما مي خواهيد چيزي شبيه به زندگي واقعي تجربه كنيد و در زندگي واقعي هم هر كسي بيش از حد براي طرف مقابلش وقت نمي گذارد! ضمن اينكهرفت و آمدها اگر خانواده ها را هم دربر گيرد موجب زحمت متقابل خانواده ها مي شود. اگر هم خودتان به تنهايي به خانه پدري فرد مورد نظر مي رويد، زياد رفتن به آنجا مي تواند هم موجب ناراحتي آنها و خجالت كشيدن خودتان شود. برويد و بشناسيد اما در حد معقول.

- از طرف مقابلتان بت نسازيد
وقتي از طرف مقابل بت مي سازيم و او را موجودي بي عيب و نقص و مقدس تصور مي كنيم، خودمان را فراموش مي كنيم و فكر مي كنيم در مقابل اين انسان برتر هيچ هستيم! ولي او هم مثل ما آدم است؛ با همه خصوصيت هاي خوب و بد يك آدم؛ مثل خودما. بنابراين طرف مقابل را بايد آنطور كه هست و با همه خوبي ها و بدي هايش ببينيم و بعد، هر تصميمي كه خواستيم بگيريم. البته اينكه طرف مقابلمان را بي نقص تصور كنيم، مي تواند دلايل روانكاوانه عجيب و غريبي داشته باشد و بي نقص بودن طرف مقابل يكجورهايي به رخ كشيدن سليقه خودمان به خودمان است؛ يعني اين معنا را مي دهد كه من آنقدر آدم والايي هستم كه به كمتر از موجود بي نقص راضي نمي شوم. حواستان به اين مكانيسم هاي دفاعي گول زننده باشد.

- عشقتان را تحميل نكنيد
اگر احساس كنيم كسي مي خواهد خودش را به ما تحميل كند، چه مي كنيم؟ اولين واكنش ما «فرار كردن» از دست اوست؛ بنابراين به جاي «تحميل كردن» خودمان به طرف مقابل، خيلي عادي رفتارت كنيم؛ نه آنقدر بي اعتنا و نه آنقدر احساساتي كه او را پشيمان كنيم و فراري بدهيم؛ خودمان باشيم و بگذاريم گذر زمان و رفتار منطقي هر دوي ما عشق و علاقه پايدار و محكمي را بينمان ايجاد كند؛ عشق هر دوي ما، عشق و علاقه پايدار و محكمي را بينمان ايجاد كند؛ عشق ناشي از يك حس خوب معمولا كساني كه شخصيت نمايشي دارند اينگونه رفتار مي كنند؛ يعني مي خواهند هميشه احساساتشان در چشم طرف مقابل باشد و با او اغواگرانه حرف مي زنند. اگر واقعا يكي از نامزدها هميشه و در مورد همه آدم ها اينگونه رفتار مي كند مراجعه به روانشناس الزامي است. البته اين قضيه مي تواند فرهنگي هم باشد؛ يعني چون در فرهنگ ما دوره نامزدي دوره شيرين و شيرين ترين دوره ها تعريف شده است، پس ما حتما بايد احساساتمان را به يكديگر به شدت نشان دهيم.