زماني كه دو نفر با هم پيمان زناشويي مي‌بندند در حقيقت به اين معناست كه تصميم مي‌گيرند در برابر تمام مشكلات و سختي‌ها و همچنين در شرايط آرام و لذت‌بخش همراه هم باشند. حال در اين بحث اين سؤال مطرح مي‌شود: اگر در دوران عقد متوجه شديد همسرتان تعادل روحي و رواني ندارد چه بايد بكنيد؟
در وهله اول قبل از ازدواج بايد حتماً از خدمات مشاوره استفاده كنيد تا به خصوصيات شخصيتي و سلامت روحي و رواني يكديگر آشنا و مطمئن شويد. حال اگر بعد از عقد متوجه شديد همسر شما دچار چنين مشكلي هست، در چنين شرايطي همراه و ياور او باشيد. تشخيص اين‌كه همسر شما عدم تعادل روحي دارد توسط خودتان كار مشكلي است و بيشتر حالت حدس و گمان دارد. با توجه به اين‌كه شما علم و آگاهي كاملي راجع به تشخيص عدم تعادل روحي و رواني نداريد نمي‌توانيد به طور قطع يقين نظري راجع به همسرتان بدهيد. شما فقط در اين شرايط مي‌توانيد با توجه و محبت خود ياري‌رسان همسرتان باشيد. برخي باورهاي غلط در رابطه با اين شرايط وجود دارد كه اين‌گونه افراد قابل درمان و بهبود نيستند، در حالي‌كه مي‌توان با روش‌هاي درماني معتبر و توجه و مراقبت، به آنها كمك مؤثري كرد. به خاطر داشته باشيد ممكن است شرايط دشوار باشد، اما امكان درمان همسرتان را ناديده نگيريد. جدايي و ترك همسر زماني پيشنهاد مي‌شود كه اين عدم تعادل روحي و رواني حاد و فقط قابل كنترل با دارو و روان‌درماني باشد و امكان بهبود نباشد كه اين شرايط بسيار محدود است.
نشانه‌هاي آن
عدم تعادل روحي و رواني علائم و نشانگاني دارد، برخي از اين نشانگان عبارتند از:
- سوءظن شديد و شكاك بودن همسرتان، به طوري كه شمارا از روند عادي زندگي و ارتباطات سالم دور كند.
- گوشه‌گير و انزواطلب باشد.
- تغيير خلق و خو به طوري كه همسرتان غيرقابل پيش‌بيني باشند و هر لحظه يك حال و هوايي داشته باشد. خلق و خوي او به سرعت تغيير كند و احساسات متضاد را مانند خشم و محبت، در فاصلة بسيار كوتاه از يكديگر نشان دهد.
- خشونت و پرخاشگري‌اش را نتواند كنترل كند.
- در روابط جنسي مشكل داشته باشد.
- سازگاري‌اش با شرايط، بسيار پايين باشد.
- وسواس فكري و عملي داشته باشد. وسواس عملي مانند رعايت بيش از حد بهداشت و وسواس فكري مانند چندين بار كنترل كردن گاز منزل هنگام خروج و...
اما زماني كه با اين نشانه‌ها در همسرتان مواجه شديد مستقيماً به او برچسب نزنيد، يعني شرايط او را با عنوان خاصي خطاب نكنيد كه موجب رنجشش شود و از اقدام براي درمان خودداري كند. اختلال به وجود آمده در ارتباطات‌تان را فقط متوجه همسرتان ندانيد و او را مقصر جلوه ندهيد. به او اطمينان خاطر بدهيد اين مشكل براي هركسي ممكن است پيش بيايد و حل‌شدني است. همچنين به همسرتان بگوييد اين مشكلات از ميزان علاقه و محبت شما نسبت به او كم نمي‌كند وكنار او خواهيد ماند. با اطمينان خاطر دادن شما به همسرتان، شرايط را براي بهبود و رفع اين نشانه‌ها مهيا مي‌كند. همسر شما در اين شرايط بيش از هر زمان ديگري احتياج به مراقبت و توجه شما دارد. بودن شما در كنار او، اميدي است براي بهبود كامل همسرتان.
كلام پاياني
اين نشانه‌ها فقط با نظر يك متخصص قطعي مي‌شود، بنابراين زماني كه با اين نشانه‌ها مواجه شديد حتماً به متخصص مراجعه كنيد
- شنبه ۰۵ مهر ۹۹ ۰۰:۲۷ ۲۹ بازديد
- ۰ نظر